Крајот на цивилизацијата

Извадок од последниот, исклучително песимистичен дневнички запис на Стефан Сидовски (22 ноември 1992 година; Дневници, бр. 58, подлисток додатен кон крајот на тетратката) во кој Сидо се откажува и дефинитивно од натамошна документација на сопствениот живот, оправдувајќи ја одлуката со потполна разочараност од САД, Европа и Македонија – само година дена откако државата ја стекнува својатат независност.

Внатрешна противречност: марксизам vs религија

Голем дел од младешките години на Стефан Сидовски се определени од неколку внатрешни конфликти. Покрај онаа меѓу желбата за осаменички живот и нужноста за вообичаен, Сидо често е растргнат и меѓу политиката и религијата – или, поточно, меѓу – од една страна – определбата да дејствува доследно на своите убедувања и наспроти барањата на власта и, од друга, притисокот да стане политички активен за да напредува во животот и кариерата. Следниов запис, подведен под датата 15 септември 1973 година, е еден од многуте во кои Сидо ја самоистражува оваа противречност.

„Мислам дека можат да забележат дека сум некако поинаков…“

Дневнички запис од 27 август 1973 година за неприпадноста и за меѓугенерациското препознавање, за младешката потрага по нешто длабоко и недефинирливо, како и за надежта дека иднината би можела да биде поубава од сегашноста (Дневник бр. 3, 131-133 стр.).

Снимањето филмови како животна утеха

Во следниов краток дневнички запис од 24 јуни 1973 година (Дневници, бр. 2, стр. 167-8), покрај неколкуте белешки по повод снимањето на Еден ден ден во животот на . . . , Сидо попатно прибележува и еден свој чест впечаток – дека снимањето филмови му е најголемата утеха во животот.

За непрактичноста на осаменичкиот живот

Голем дел од раните текстови на Сидо ја документираат неговата растргнатост меѓу она што тој го смета за единствените два начини да се одживее животот: вообичаено (во согласност со традицијата и очекувањата) и осаменички (наспроти текот и настрана од другите). Еден ран запис од неговите Дневници (бр. 1, 94-103 стр.) нуди едно од многуте интересни сведоштва за овие дилеми (25 април 1973).

За неуспехот да се запише на Филмската академија во Белград

Краток запис од Дневниците (бр. 1, 50-51 стр.) за причините околу неуспехот на Сидо да се запише на Филмската академија во Белград.

Предговор кон Дневниците

Како и многу други нешта, и Дневниците на Стефан Сидовски се пишувани со однапред дефиниран план. Оттука, предговорот кон нив е напишан цела седмица пред да е заведен првиот запис. Во него Сидо ја открива не само својата цел зошто го почнува Дневникот, туку и желбата на него да се наврати во староста, непосредно пред смртта, за да открие дали неговиот живот имал смисла, дали воопшто животот има некаква смисла.

Back to Top